Frunzele...

Frunzele...

Au pälit la fatä frunzele...
Seva vietii li sa consumat
Smerite la pämint vor cade;
Blinde si cu chipul lor scchimbat...

Tac ca si fosilele uscate...
Uitind de ele cä au existat
Un vis, le poartä amintirea-n vinturi
Cum pline de viatä au lucrat...

Dar si-au träit menirea avutä...
Sä dea din floare fructului viatä
Si multumite de marea lor favoare
Pot sä priveascä moartea-n fatä...

Pälesc si astäzi frunzele...
Si noi, la fel ca ele ne schimbäm
Iar in menirea similar avutä
Cu acceptare vrem sä le urmäm...